Początki
Obserwatorzy podziwiający efekt końcowy i architekturę biurowca nie wiedzą, ile wyzwań napotkały wszystkie firmy, które zaangażowano do jego realizacji. Już na etapie projektu pojawiły się ograniczenia związane z kształtem działki, maksymalną dopuszczalną wysokością wynoszącą 68 m oraz sąsiedztwem powstałego w połowie XIX wieku budynku, w którym w przeszłości mieściła się drukarnia Concordia. Z tymi niedogodnościami doskonale poradziła sobie holenderska pracownia architektoniczna MVRDV we współpracy z pracownią NO Natkaniec Olechnicki Architekci, projektując wieżowiec, który z każdej strony wygląda inaczej, a swoim niezwykle nieregularnym kształtem przywodzi na myśl rozpostarty żagiel zwężający się ku szczytowi. Najciekawszym elementem projektu jest sięgające szóstego piętra nadwieszenie nad wejściem do budynku, w którym architekci zlokalizowali taras.

Rozwiązania uszyte na miarę
Elewacja Bałtyku nie została wykonana z fasady słupowo-ryglowej, a z betonu, który wyglądem imituje kamień. Pod tą surową elewacją znajduje się ukryta i praktycznie niewidoczna z zewnątrz aluminiowa konstrukcja, której wykonanie powierzono poznańskiej firmie Alglob. Projektem skomplikowanych rozwiązań współgrających z żelbetową konstrukcją wieżowca zajęła się firma Yawal S.A.

Elewacja budynku wpięta za betonowe gzymsy została wykonana w oparciu o system okienno-drzwiowy Yawal TM 74HI, który ze względu na zaprojektowane przez architektów rozwiązania wymagał jednak modyfikacji. Obliczenia statyczne wykonane przez konstruktorów Yawal wykazały, że do prawidłowego funkcjonowania budynku ze względu na jego gabaryty konieczne jest dodanie wzmocnienia poprzeczek pionowych systemu poprzez zaprojektowanie dodatkowego profilu o podwyższonej wytrzymałości. Jednym z elementów projektowania obiektowego elewacji było wykonanie konstrukcji przeciwpożarowych na bazie systemu TM 75EI z wykorzystaniem szyby przeciwpożarowej o dużych gabarytach wynoszących 1150 x 3500 mm. Ze względu na bardzo duże rozmiary przeszklenia konieczne było uzyskanie specjalnej opinii obiektowej pozwalającej na ich zastosowanie.

Największe wyzywanie wiązało się z zapewnieniem budynkowi właściwej cyrkulacji powietrza. Betonowa elewacja - zwłaszcza latem - mogłaby doprowadzić do nadmiernego przegrzania wnętrza biurowca. Do systemu TM 74HI dodano więc specjalne profile obiektowe do wykonania klap wentylacyjnych usytuowanych na każdym piętrze Bałtyku począwszy od drugiej kondygnacji, w sumie 416 klap. Aby otwarte klapy nie ukazywały obserwatorom skomplikowanej, stalowej konstrukcji wewnętrznej, obudowano je z zewnątrz rozwiązaniem żaluzji stałych typu „Z” powstałych na bazie systemu Yawal Sun Protection. Zamontowane za pomocą uchwytów żaluzje nie tylko wyeliminowały problem turbulencji przepływu powietrza, ale zabezpieczyły też budynek przed napływem owadów i zanieczyszczeniami.

Konsekwencją zaprojektowania łączonych segmentów elewacji stało się powstanie, zapewniających modułowy montaż konstrukcji, pionowych połączeń dylatacyjnych, które kompensują naprężenia wywołane zmianami temperatury i gwarantują prawidłową pracę budynku. W przypadku Bałtyku przerwy dylatacyjne rozmieszczone są od 3000 do 5600 mm i mają szerokość 5 mm. Kolejnym ważnym aspektem prac podjętych przez konstruktorów Yawal stało się więc zmniejszenie ich widoczności od strony wewnętrznej. Zaprojektowano w tym celu specjalne profile dylatacyjne, które dodatkowo zapewniły maksymalny poziom szczelności przy zachowaniu sztywności.

Na wyższych kondygnacjach wieżowca od strony Hotelu Sheraton, poczynając od 13, a kończąc na 15 piętrze, znajdują się przynależące do apartamentów nieosłonięte kamienną konstrukcją i cofnięte od lica budynku tarasy, których dwuskrzydłowe drzwi rozwierane wyposażone w pojedynczy pakiet szyb skonstruowano w oparciu o system fasadowy Yawal FA 50N HI i system TM 74HI. Krawędzie tarasów zabezpieczono z kolei za pomocą, pełniących rolę barierek, ścianek z pojedynczą szybą Yawal PBI 50.

W strefach przeciwpożarowych budynku zarówno na parterze, jak i na poszczególnych piętrach wieżowca zastosowano system TM 75EI, na podstawie którego skonstruowano drzwi wyjściowe na najniższym poziomie oraz pola stałe na wyższych kondygnacjach o klasach odporności ogniowej EI 60 i EI 30.

Każde z rozwiązań zaproponowanych przez producenta systemów aluminiowych poddawane było kompleksowym badaniom uwzględniającym różne czynniki, które miały oddziaływać na powstały wieżowiec. Poznań jest dużym miastem charakteryzującym się wysokim poziomem hałasu i natężenia ruchu drogowego, które muszą być uwzględnione przy doborze elewacji i wymagają zastosowania rozwiązań akustycznych gwarantujących komfort użytkowania pomieszczeń biurowych. Oprócz sprawdzenia właściwości akustycznych systemów Yawal przeprowadzono również badania ogniowe w zakresie rozwiązań pasów międzykondygnacyjnych, ocenę mocowania okładzin elewacyjnych oraz  badania na infiltrację powietrza, wody i obciążenia spowodowane wiatrem.

Twórcy powstałego w centrum Poznania wieżowca udowodnili, że połączenie nowoczesnej i tradycyjnej architektury może przebiegać w sposób harmonijny. Bałtyk Tower współgra z historycznym otoczeniem, jednocześnie tworząc reprezentacyjny biurowiec zapewniający możliwość jak najlepszego wykorzystania przestrzeni przez użytkowników budynku oraz osoby zupełnie postronne.