„Mozaika ścienna ocalała dzięki wysiłkom „Biprostalu” i trosce zainteresowanych jej losem krakowian. Zarząd firmy z uwagą wsłuchał się w głosy konserwatorów zabytków, historyków sztuki, dziennikarzy i niezwłocznie podjął współpracę z miastem. Ta współpraca mogłaby stanowić wzór partnerstwa inwestora z samorządem, przykład godny naśladowania nie tylko w skali samego Krakowa” – mówi Prezydent Krakowa Jacek Majchrowski.  
Budynek krakowskiego ”Biprostalu”, wpisany w pejzaż miasta od kilkudziesięciu lat, został poddany kompleksowej modernizacji. W trakcie prowadzonych prac niepokój  wielu osób i środowisk w tym władz miasta, wzbudził los kubistycznej mozaiki zdobiącej południową ścianę biurowca. Władze Krakowa – przekonane o tym, że mozaikę autorstwa Celiny Styrylskiej – Taranczewskiej trzeba chronić, spotykały się z inwestorem i nakłaniały do zachowania dzieła. Przekonywały, że dzięki pozostawieniu i odnowieniu mozaiki inwestor zyska zupełnie nietypowy obiekt, którego wartość przekroczy poniesione koszty.
Ostatecznie kompleksowa modernizacja objęła swoim zakresem także prace renowacyjne przy mozaice. Mozaikę zabezpieczono przed dalszą degradacją i przywrócono jej pierwotne walory estetyczne. Wyzwanie nie było łatwe biorąc pod uwagę ograniczenia: wysokość budynku, warunki pogodowe i krótki termin wykonania. Zabrudzenia usunięto metodą  oczyszczania mechanicznego, strumieniowo – ściernego, z użyciem mikrokulek szklanych jako ścierniwa. Już pierwsze próby dały bardzo dobry efekt. Trudne do usunięcia innymi metodami zabrudzenia po pierwszym zabiegu znikały. W silnie zabrudzonych miejscach zabieg powtarzano kilkakrotnie.  
Elementem konserwacji było także m.in. wykonanie zastrzyków podtynkowych i uzupełnienie  ubytków zapraw, ceramicznych kostek kamionkowych, rekonstrukcja fugi.
Prace poprzedziły wnikliwe analizy laboratoryjne stanu zachowania i przyczyn zniszczeń, jakim był poddany obiekt w ostatnich 50 latach. Przy okazji poznano  technikę wykonania mozaiki i materiały użyte do jej tworzenia.