Dziś, kiedy znaczna część „ambitniejszych” projektów powstaje w wyniku indywidualnej współpracy Inwestora z Projektantem, warto już na etapie przygotowania projektu budowlanego przemyśleć, czym ma dla nas być kominek, jaką funkcję w przestrzeni ma pełnić, tak, aby na tym etapie nie przekreślić późniejszych wizji wymarzonego wnętrza z tańczącymi płomieniami w tle lub …  w roli głównej.

Współcześnie branża kominkowa oferuje niemal nieograniczone możliwości kształtowania bryły kominka: oprócz prostych, otwartych jedną stroną na wnętrze kominków, do dyspozycji mamy rozmaite formy i kształty palenisk: narożne, trójstronne, na przestrzał, czy centralne. Dotyczy to zarówno „tradycyjnych” kominków powietrznych, ale też coraz śmielej wkraczających na Polskie salony kominków gazowych, czy – najłatwiejszych pod względem montażowo – instalacyjnym – biokominków. Każde z nich, umiejętnie wykorzystane przez architekta, mogą w doskonały sposób  stać się elementem uzupełniającym, ale też definiującym, wręcz determinującym charakter wnętrza, w którym się znajdują.

Umiejscowiony w środku jakiegoś wnętrza kominek może pełnić w nim różną funkcję: może stać się  w nim wraz z masywnym trzonem kominowym dominantą sprzęgającą różne strefy funkcjonalne danej przestrzeni: strefę kuchenno – jadalną ze strefą wypoczynkową salonu, jak np. w rezydencji pod Poznaniem autorstwa pracowni OZ Studio. Może też, jako wolnostojący, lub wręcz podwieszony element stać się 'focal piont' – clou całej przestrzeni, co tak doskonale „potrafią” chociażby rzeźbiarskie kominki Focus, na czele z uznanym w 2009 r. za „najpiękniejszy przedmiot świata” przez Jury Pulchra Design Award Gyrofocusem, tak umiejętnie wykorzystanym przez architektów z norweskiej Snohetty w projekcie Norwegian Wild Reindeer Centre Pavilion. Równie silnym akcentem, ogniskującym wnętrze recepcji berlińskiej kliniki autorstwa pracowni Graft, jest jego mniejszy brat Ergofocus.

Doskonałym elementem łączącym dwa przyległe wnętrza, jednocześnie jednak wyznaczającym między nimi wyraźną  formalną granicę może być obudowa z wkładem typu „double face” - z przeszkleniem na przestrzał. W zależności od gabarytów szyby, kominek taki może jedynie nieśmiało zaznaczać przenikanie obydwu przestrzeni, zaś przy pokaźnej szybie lub rozmiarach otwartego z dwóch stron kominka i umiejętnie zaprojektowanej bryle stanowić niezwykle efektowny akcent dzielący dwie strefy. Mistrzowsko zabieg ten wykorzystali architekci z pracowni Charles Rose Architects w nowojorskim penthousie światowej sławy skrzypka Joshua Bell. Rozwiązania takie najczęściej spotkać możemy właśnie pomiędzy salonem a jadalnią, jak w projekcie pracowni Moccastudio, czy gabinetem, a odważniej użyte - bardzo ciekawie wzbogacają   wnętrze sypialni z przylegającym pokojem kąpielowym.

Wolnostojąca bryła kominka jako element wydzielający strefy funkcjonalne świetnie wykorzystał również arch. Tomasz Jędrzejak w projekcie wnętrz domu w poznańskim Antoninku. Masywna, wydłużona bryła z okazałym narożnym wkładem Spartherm efektownie wita wchodzących do domu gości, odgradzając kąt wypoczynkowy z wkomponowanym w zabudowę kominkową sprzętem RTV od znajdującego się za jej „plecami” korytarzyka prowadzącego do części kuchenno – jadalnej.

Jak widać, sposobów na „zbudowanie przestrzeni” za pomocą kominka jest niezwykle wiele, tym efektowniejszych, im bardziej zrywamy z tradycyjnym o nim myśleniu. Dzięki niespotykanemu wcześniej rozwojowi samej branży, owocującemu w coraz ciekawszych i bardziej oryginalnych urządzeniach, twórczym pomysłom projektantów i przychylności inwestorów kominek odnajduje coraz to nowe, śmielsze zastosowanie i funkcje w otaczającej nas przestrzeni.

arch. Hanna Łęcka-Wrębel
MWart
www.mwart.pl