Późnym latem 2004 roku władze miasta Heinola skontaktowały się ze mną i zapytały, czy zezwoliłbym na użycie projektu oświetlenia które wykonałem dla Raisio, innego niedużego miasta w Finlandii. Sieć świetlna w Raisio została ukończona w 2002 roku i od tamtej pory cieszy się ogromnym uznaniem ze strony międzynarodowej prasy przyczyniając się jednocześnie do promocji tej miejscowości.

Nie chciałem jednak się powtarzać i pamiętałem obietnicę złożoną władzom miasta Raisio, mianowicie że nie wykorzystam projektu świetlnej sieci w Finlandii przez najbliższe 7 lat. Uznałem, że Raisio zasłużyło na dotrzymanie słowa, chociażby ze względu na to, że był to naprawdę dobry klient, z którym współpraca układała się wyśmienicie. Z tego względu odrzuciłem prośbę władz miasta Heinola i jednocześnie zaproponowałem, że przygotuję nowy, unikalny projekt specjalnie dla nich. Nasz nowy klient docenił naszą propozycję i na nią przystał.

Miejscem, które miało zostać odmienione był plac przy bibliotece miejskiej, którą charakteryzował typowy, funkcjonalny styl roku 1970. Skala tej przestrzeni miejskiej była względnie mała. Oświetlenie ulicy i placu było dobre jakościowo. Postanowiłem zupełnie odmienić jego wygląd, kierując się przekonaniem, że miejsce to powinno być bardziej dynamiczne. Oczami wyobraźni widziałem lampki wykorzystywane jako źródło światła do czytania, które wychodzą drzwiami biblioteki i tańczą na ulicach, nieskoordynowanie i lekko chaotycznie, po czym rozrastają się do znacznych rozmiarów i zdają się krzyczeć, że to miejsce należy od dzisiaj do nich.

Te dziwaczne lampy, zaraz po nieoczekiwanym wzroście do dużych rozmiarów, zaczęły się rozglądać wokół, wyginając się, rzucając okiem przez ramię, próbując dostrzec coś tuż za plecami swoich kompanów. Były nieco zagubione, jednak po chwili uspokoiły się, ich ruchy stały się stonowane, a po chwili zastygły nieruchome. Usatysfakcjonowane i spokojne zaakceptowały swoją nową formę i umiejscowienie.

Lampy/latarnie te różnią się między sobą nieznacznie formą. Dolna część słupa jest identyczna w każdej konstrukcji. Stworzyłem 3 różne, zakrzywione części, aby manipulować źródłem światła i by ustawiać je w dowolnie wybranym kierunku. Część świecąca lampy również jest taka sama. W ten sposób nasz zespół stworzył 3 różne typy lamp oświetleniowych, a całkowita liczba zainstalowanych latarni to 15 sztuk.

Od samego początku było oczywiste, że źródłem światła będzie metalowa lampa halogenowa, pozwalająca uzyskać mocne światło punktowe. Nie zależało mi na tym, aby źródła światła były takiej samej mocy, chciałem stworzyć koszmar dobrego projektanta oświetlenia, z lampami o różnej mocy i dającymi duży kontrast. Oświetlenie zaprojektowane przeze mnie powinno rzucać na ulicę ostre światło, podkreślając w ten sposób formę z której się ono wydobywa. Wybrany przez nas producent przygotował prototypową lampę, dzięki której ponownie mogliśmy nauczyć się wiele na temat światła i formy. Musieliśmy umieścić lampę głębiej w korpusie oprawy, aby uniknąć oślepiającego światła. Celem było takie zaprojektowanie źródła światła, aby sprawiało ono wrażenie pojawiającego się z mrocznej pustki i kierującego się w różne miejsca.

Projekt ten zostanie ukończony w listopadzie 2005 roku. Z niecierpliwością czekam na moment, kiedy zobaczę i poczuję końcowy efekt tego projektu, gdyż, prawdę mówiąc, nigdy nie wiesz, w jaki sposób światło będzie współgrało z miejskim otoczeniem. Tego trzeba doświadczyć już na miejscu, co ponownie pozwoli nauczyć się czegoś nowego o sztuce projektowania oświetlenia.

Vesa Honkonen
Architekt
Projektant oświetlenia

Wykonawca projektu

Vesa Honkonen

Zespół:

Vesa Honkonen Architects,
Mari Koskinen
Tiina Olli

Klient:
Miasto Heinola
Ritva-Maija Kuuskoski

Producent:
Philips-Idman

Tłumaczenie z j. angielskiego: Łukasz Sakowski (e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.)