Wystawa akcjonizmu wiedeńskiego stworzona jest ze zbiorów austriackiej

kolekcji Essla w Klosterneuburgu koło Wiednia – jednego z największych w

Europie prywatnych zbiorów sztuki, pokazującego wiele ważnych zjawisk

artystycznych drugiej połowy XX wieku. Przedstawiony zostanie, po raz

pierwszy w Polsce, reprezentatywny i obszerny wybór prac akcjonistów

wiedeńskich od lat sześćdziesiątych po najnowsze malarstwo.
Tytuł wystawy zapożyczony został z wypowiedzi Ottona Mühla: „W moich akcjach

wyszedłem początkowo z założeń artystycznych, ale teraz widzę wszystko coraz

mniej jako sztukę. To, co robię, jest raczej czymś w rodzaju przeciwnego

bieguna społeczeństwa”.
Akcjonizm wiedeński (Günter Brus, Otto Mühl, Hermann Nitsch, Rudolf

Schwarzkogler) stanowi jedno z najważniejszych zjawisk artystycznych lat

sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, a także najbardziej radykalnych i

skandalizujących nurtów w historii sztuki. Działania akcjonistów wpłynęły

wyraźnie z jednej strony na sztukę body art i performance, z drugiej były

najważniejszym społecznym wyrazem nastrojów 1968 roku w Austrii.
Wystawa pokaże akcjonistów nie tylko na tle zjawisk artystycznych i porządku

historii sztuki, ale przede wszystkim jako pełnoprawnych uczestników i

współtwórców debaty o kształcie rzeczywistości i sposobach przeżywania

świata. Zaprezentuje akcjonizm nie jako element hermetycznego świata sztuki,

lecz jako biorący udział w rozgrywce, która dotyczy wielu poziomów życia,

zmian rzeczywistości politycznej i redefinicji języka politycznego czy

oddolnego budowania systemu pojęć.
Artyści wielokrotnie proponowali inne scenariusze społeczne, wyznaczali

przeciwny biegun społeczeństwa, naruszali tabu, zajmowali krytyczne

stanowiska wobec skostniałych instytucji państwa, nierzadko stosując język

czystej polityki – żądania, wyrażonego w formie artystycznych realizacji

jako jedna z hipotez w sporze o realny kształt rzeczywistości.
Zaprezentowany wybór akcjonizmu skupiać się będzie na zaangażowanych

postawach artystycznych i sztuce jako narzędziu negocjowania znaczeń w

społeczeństwie – na tle przemian w historii sztuki, a szczególnie w

panoramie idei i zmian społeczno-politycznych od lat sześćdziesiątych XX

wieku.

kurator: Stanisław Ruksza
współpraca: Delfina Piekarska

www.mocak.pl