Kompleksowy projekt tzw. Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego oprócz nowoczesnego, wielofunkcyjnego obiektu z rozbudowaną zajezdnią autobusową, obejmuje zagospodarowanie pobliskiej przestrzeni publicznej i dostosowanie istniejącej infrastruktury komunikacyjnej. Władze miasta muszą do końca roku wskazać jeden z dwóch opracowanych wariantów lub połączyć najlepsze założenia z obu pomysłów. Właśnie rozpoczęto konsultacje społeczne, które potrwają do 6 grudnia.
Nowy dworzec autobusowy powstanie w pobliżu Dworca Głównego PKP, tworząc tym samym najważniejszy węzeł komunikacyjny w mieście. Projekt integruje w jednym miejscu linie regionalne, dalekobieżne, podmiejskie, aglomeracyjne i mikrobusowe. Koncepcja D+M Architects przewiduje wybudowanie ok. 80 miejsc postojowych dla autobusów i busów komunikacji miejskiej oraz zamiejskiej a także stanowisk do ładowania trolejbusów. Pod obiektem powstanie parking podziemny, mieszczący blisko 200 samochodów osobowych. Tu również przeniesiona zostanie strefa postojowa dla taksówek. W otoczeniu obiektu zaplanowano specjalne strefy Kiss & Ride, ułatwiające podwożenie do transportu publicznego. Dodatkowo, nieopodal dworca zostanie zlokalizowany parking dla busów, których czas oczekiwania na odjazd przekracza 15 min. – dzięki temu nie będą one zakłócały funkcjonowania głównego węzła.
Budowa ZCK wiąże się z modyfikacją istniejącej tkanki miejskiej. Nowa koncepcja wymaga przebudowy istniejącej sieci dróg w rejonie dworca kolejowego, a także wybudowania zupełnie nowych połączeń, które usprawnią ruch w centrum miasta. Nowy wygląd po rewitalizacji zyska także Plac Dworcowy, który po całkowitym zamknięciu dla ruchu kołowego stanie się reprezentacyjnym deptakiem i będzie korespondował funkcjonalnie i wizualnie z historycznym budynkiem dworca kolejowego.
Obie zaprezentowane przez D+M Architects koncepcje zagospodarowania uwzględniają potrzebę przyrodniczej odnowy tej części Lublina, a także stworzenia publicznego miejsca zachowującego wartość kulturową regionu. Głównym założeniem pracowni była przyjazna i ‘otwarta’ dla ludzi przestrzeń, gdzie atmosferę budują detale małej architektury, oświetlenie, akcenty roślinne i identyfikacja wizualna. Celem zarówno w pierwszej, jak i drugiej koncepcji było stworzenie projektu uwzględniającego zrównoważoną architekturę, inteligentne parametry oraz innowacyjne materiały, jak przejrzysty beton „bright wall”, czy zielone ekrany wypełnione algami (które chronią przed przegrzewaniem i produkują energię cieplną).
- Oba warianty projektu zakładają, że gmach będzie miał lekką i zwiewną konstrukcję. Naszą ideą była transparentna i rzeźbiarska forma. Zaprojektowaliśmy budynek składający się z większej, zewnętrznej bryły, w której zamknięta jest druga mniejsza, niczym pudełko w pudełku, co prócz kwestii estetycznych ma istotne znaczenie przy redukcji kosztów ogrzewania – podsumowała Magda Federowicz-Boule z zespołu projektowego D+M Architects.
Czym różnią się obie koncepcje? Pierwsza z nich zakłada dwukondygnacyjną bryłę dworca autobusowego opartą na 15 filarach o konstrukcji wspornikowej z motywem winorośli. W projekcie dominuje zieleń, która pojawia się zarówno na elewacji oraz użytkowym dachu, będącym główną atrakcją tej koncepcji. Ogród na dachu stanowi początek promenady, wyznaczającej główną oś założenia. Pod zadaszeniem zaplanowano aż 86 stanowisk autobusowych, zaś w podziemiach 185 miejsc parkingowych oraz postój dla 6 taksówek. Ozdobą ma być betonowa ściana z naniesioną grafiką mapy Lublina, która witałaby podróżnych. W budynku zlokalizowano m.in. punkt informacji turystycznej, punkt promocji miasta i rejonu lubelskiego. W tym wariancie założono, że ruch na pobliskim placu Dworcowym nie byłby całkowicie zamknięty, a jedynie ograniczony do transportu miejskiego i pojazdów uprzywilejowanych.
Druga koncepcja zakłada nieco skromniejszy budynek (bez możliwości wejścia na dach) zlokalizowany nieco bliżej dworca kolejowego. Tu dworzec autobusowy zaprojektowano także w postaci podwójnej bryły. Zewnętrzne przykrycie tworzy przestrzenna kratownica oparta na czterech słupach z rozgałęzionymi, stalowymi głowicami. Część wewnętrzna to szklany kubik mieszczący dwie wydzielone strefy: obsługi pasażera i biurową. W tym projekcie zaplanowano mniej stanowisk dla autobusów (74), parking mieszczący 178 pojazdów i postój dla 8 taksówek. W przypadku drugiej koncepcji zaproponowano ozdobną ścianę z charakterystycznymi dla regionu ludowymi wycinankami wytłoczonymi w betonie. Pomysł ten bardziej ingeruje w organizację połączeń drogowych w pobliskim rejonie. Plac Dworcowy pełni funkcję przestrzeni otwartej, w pełni oddanej dla ruchu pieszego.
Do końca b.r. architekci muszą otrzymać precyzyjne wytyczne od ratusza dotyczące ostatecznego kształtu projektu. Do końca września 2018 r. nastąpi opracowanie projektu budowlanego, zaś wykonawczego na koniec lutego 2019. Finał inwestycji przewidywany jest do końca 2022 r.
